هنوز نمیدونم این وبلاگ رو نگه میدارم یا فقط یک هوس لحظه ای برای نوشتنه، اولش فکر کردم حالا که بیشتر وقتا با حرفام خسته ت میکنم، اینجا بنویسم، اینجوری هم انگار باهات حرف زدم هم نزدم!
بعد فکردم شاید اگر چیز خوب و کاملی دربیاد آدرسش رو برات بنویسم که اضافه کنی به وصیت نامه م، شاید وقتی مردم بخای حرفام رو بالاخره بشنوی. هرچند بعیده!
درباره این سایت